Η φορολογική παραβατικότητα, αν εξαιρέσει κανείς την απλή παράβαση κανόνων επιμέλειας που δεν υποκρύπτουν με οποιοδήποτε τρόπο πρόθεση του φορολογουμένου να μεθοδεύσει τη μείωση της νόμιμης φορολογικής επιβάρυνσης του, εκδηλώνεται με διαφορετικές μορφές, όπως φοροαποφυγή, φοροδιαφυγή και φορο-υπερημερία. Ωστόσο κοινό χαρακτηριστικό και των τριών μορφών φορολογικής παραβατικότητας είναι η ύπαρξη υποκείμενου σε φορολόγηση προσώπου, το οποίο επιχειρεί να αποφύγει μερικά, την εκπλήρωση νόμιμης φορολογικής οφειλής του. Πρόκειται επομένως, για φοροδιαφυγή υπό ευρεία έννοια αλλά οι τρείς μορφές φορολογικής παραβατικότητας διαφοροποιούνται ως προς το χρονικό σημείο εκδήλωσης τους και τα μέσα που μετέρχεται ο φορολογούμενος για να πετύχει το στόχο της μη εκπλήρωσης της φορολογικής οφειλής του.
Το εκάστοτε κράτος - αποδέκτης της φορολογικής παραβατικότητας χάνει ένα μεγάλο μέρος των νόμιμων εσόδων του, με αποτέλεσμα να μειώνονται τα διαθέσιμα σ’ αυτό χρηματικά μέσα. Έτσι, οδηγείται σε αδυναμία συστηματικής και αποτελεσματικής άσκησης της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής του. Επιπλέον, η φοροδιαφυγή ορισμένων πολιτών καταλύει αναπόφευκτα την αρχή της φορολογικής ισότητας προκαλώντας σοβαρές στρεβλώσεις στην ομαλή λειτουργία της ιδιωτικής αυτονομίας καθώς και ρωγμές στον κοινωνικό ιστό, αφού τα δημόσια βάρη μετατίθενται αποκλειστικά στους φορολογικά ειλικρινείς και συνεπείς πολίτες. Η έκταση, λοιπόν, των επιζήμιων συνεπειών της φορολογικής εγκληματικότητας στα θεμέλια του οικονομικού και κοινωνικού συστήματος την κατατάσσουν στον πυρήνα των οικονομικών εγκλημάτων.
Όμιλος Νομικών Σωκράτη Προβατά
Οι δικηγόροι σας στη Θεσσαλονίκη
Με 35 χρόνια εμπειρίας στο Ποινικό Δίκαιο