Το όνομα του Σωκράτη Προβατά έχει συνδεθεί με πολλές υποθέσεις.
Ο Σωκράτης Προβατάς είναι δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, με 36 χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας σε διάφορους τομείς του δικαίου με έμφαση στο Ποινικό δίκαιο, τα πνευματικά δικαιώματα και στρατιωτικά εγκλήματα.
Στους δημοσιογραφικούς κύκλους συχνά αποκαλείται ως «ο δικηγόρος των διασήμων», καθώς έχει αναλάβει και διεκπεραιώσει με επιτυχία μνημειώδεις υποθέσεις του καλλιτεχνικού και εμπορικού κόσμου. Ενδεικτικά, έχει υποστηρίξει δικαστικά την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τον Αλέξανδρο Ρήγα, το Λάκη Λαζόπουλο, τον Κώστα Σπυρόπουλο, τον Τάκη Ζαχαράτο, τη Μίρκα Παπακωνσταντίνου, το Νίκο Σεργιανόπουλο, τη Ρένια Λουιζίδου και τον Αντώνη Κανάκη.
Είναι μεγάλη μας χαρά που αποδέχτηκε να μας χαρίσει μια αποκλειστική συνέντευξη.
Μας απαντάει σε πολλά ερωτήματα μας.
Από την πρόσφατη υπόθεση της Σοφίας Μπεκατώρου μέχρι και ζητήματα που αφορούν όλη την κοινωνία.
Απολαύστε την συνέντευξη..
Πως πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με την δικηγορία?
Την απόφαση να ασχοληθώ με την δικηγορία την πήρα στο τέλος του Λυκείου, ενώ προηγουμένως από μικρό παιδί ήθελα να γίνω ηθοποιός. Οι γονείς μου με απέτρεψαν ως προς αυτό. Χαρακτηριστικά η μητέρα μου έλεγε:
“Αν γίνεις ηθοποιός θα πεθάνεις στην ψάθα” .
Εν τέλει αποφάσισα να κάνω κάτι παρεμφερές που να με καλύπτει σε όλους τους τομείς που ήθελα στην ζωή μου.
Πολλές υποθέσεις σας έχουν δει τα φώτα της δημοσιότητας. Υπάρχει κάποια υπόθεση που θυμάστε πολύ έντονα, ίσως γιατί ήταν επικίνδυνη είτε γιατί είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις?
Από τις πάρα πολλές υποθέσεις ποινικές που χειρίστηκα, μια μου έκανε μεγάλη εντύπωση και έχει μείνει στη μνήμη μου έντονα.
Ηταν όταν μια μάνα πήγε ένα ταξίδι με μια φίλη της για ιαματικά λουτρά και η φίλη της στο ξενοδοχείο, μέσα στο δωμάτιο τους, έβρισε την κόρη της και της είπε “ για μένα η κόρη σου είναι πόρνη, δεν το έχεις παρατηρήσει ..?” και το βράδυ όταν έπεσαν να κοιμηθούν απο την μεγάλη αγανάκτηση και την προσβολή που δέχτηκε η μάνα, έπνιξε την άλλη..
Αυτό για μένα είναι ένα κορυφαίο στοιχείο της ΜΑΝΑΣ. Εντοπίζω μέχρι που μπορεί να φτάσει μια μάνα..
Αυτό μου έκανε εντύπωση.
Η μάνα είναι ικανή για ολα,μετά από αυτό που βίωσα αλλά και γενικά από τις μάνες και από την μάνα μου βλέπω ..
Η μάνα μπορεί να φτάσει σε ακραίο σημείο για το παιδί της.
Θα υπερασπιζόσασταν κάποιον που έχει διαπράξει ένα ειδεχθές έγκλημα και έχει προκαλέσει την οργή της κοινωνίας?
Εγώ δεν βλέπω όταν αναλαμβάνω μια υπόθεση αν είναι ειδεχθές το έγκλημα ή όχι ή αν έχει προκαλέσει την οργή της κοινωνίας .
Αυτό με αφήνει αδιάφορο.
Εμένα η δουλειά μου είναι να αναλαμβάνω τον κάθε πελάτη ο οποίος έχει οποιοδήποτε πρόβλημα, την οποιαδήποτε κατηγορία και να τον υπερασπίζομαι.
Η κοινωνία έχει την δική της άποψη, όπως και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης έχουν την δική τους άποψη.
Πάντα όμως να θυμάστε ένα πράγμα:
Όταν στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης βγαίνει για πρώτη φορά μια υπόθεση, η εικόνα είναι πάντα θολή. Στην πορεία θα δούμε για μια υπόθεση ποιά είναι η πραγματική της εικόνα. Οπότε ο κόσμος είναι λογικό να επηρεάζεται από την πρώτη εικόνα που παρουσιάζουν τα ΜΜΕ, ενώ όταν φτάνουν στο δικαστήριο οι πιο πολλές κατηγορίες πέφτουν από αυτές. Και βεβαίως θεωρώ πολύ λογικό τα ΜΜΕ πιθανόν και να μεγεθύνουν τα γεγονότα για να έχουν ακροαματικότητα.
Τα θεωρώ θεμιτά όλα αυτά. Αλλά εκείνο που έχω καταλήξει στην 36χρονη πορεία της καριέρας μου είναι ότι η πρώτη εικόνα ποτέ δεν είναι αληθινή.
Ως ιδρυτής του “ΟΜΙΛΟΥ ΝΟΜΙΚΩΝ ΣΩΚΡΑΤΗ ΠΡΟΒΑΤΑ” που εδρεύει στην Θεσσαλονίκη με ποιά κριτήρια συνθέτετε νέους συνεργάτες στην ομάδα σας?
Όταν χρειαζόμαστε κάποιον, τα κριτήρια για να φέρω κάποιον στο γραφείο για να τον έχω συνεργάτη μου είναι καταρχήν να έχει εντιμότητα. Δεύτερον ευφυΐα και τρίτον εργατικότητα. Τα βιογραφικά δεν τα βλέπω ποτέ. Κρίνω τον άνθρωπο, κρίνω και τις ικανότητες του ως δικηγόρος.
Γιατί για μένα υπάρχουν 2 κατηγορίες δικηγόρων.
“Αυτοί που γεννιούνται και αυτοί που θέλουν να γίνουν.”
Αυτοί που θέλουν να γίνουν, δεν θα γίνουν ποτέ.
Ειδικά σε αυτό το επάγγελμα, “γεννιέσαι” .
Μετά παίρνεις το retus, καμία αντίρρηση.
Αλλά πρέπει να το έχεις μέσα σου αυτό.
Τα τελευταία χρόνια η δύναμη των social media, έχει κάνει τους χρήστες του διαδικτύου πολλές φορές να αντιδρούν μαζικά σε πολλές περιπτώσεις όπως μιας νέας νομοθεσίας ή της γνωστοποίησης μιας σοκαριστικής καταγγελίας ή είδησης. Οι πολιτικοί και η ελληνική δικαιοσύνη δίνουν βάρος στις αντιδράσεις του κόσμου?
Να μη ξεχνάμε ένα πράγμα : Ότι η δικαιοσύνη αποτελείται και εκπροσωπείται από ανθρώπους. Συνεπώς και ο δικαστής και εγώ και εσείς και όλη η κοινωνία έχει τις δικές της ευαισθησίες , της δικές της αντιστάσεις ,τους δικούς του προβληματισμούς .
Ο καθένας μας είναι ένας τελείως διαφορετικός άνθρωπος.
Συνεπώς είναι πάρα πολύ λογικό για μένα, οι αντιδράσεις της κοινωνίας να επηρεάζουν άλλους δικαστές ,άλλους να μη τους επηρεάζουν. Είναι θέμα χαρακτήρα ανθρώπου, οπότε και αυτό το θεωρώ πάρα πολύ φυσιολογικό .
“Εξάλλου δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς λάθη και λάθη χωρίς άνθρωπο” .
Και εγώ αν ήμουν δικαστής, που δεν θα μπορούσα να γίνω ποτέ γιατί το βράδυ θέλω να κοιμάμαι ήσυχος ..σαφώς θα επηρεαζόμουν (μιλάω προσωπικά ,δεν εκπροσωπώ κανέναν αλλά τον εαυτό μου) και εγώ θα επηρεαζόμουν από τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης. Είναι πάρα πολύ λογικό. Τουλάχιστον για μένα.
Η πρόσφατη υπόθεση της Ολυμπιονίκη Σοφίας Μπεκατώρου έφερε τα πάνω κάτω στον χώρο του αθλητισμού και σε όλη την κοινωνία.Με αυτή την αποκάλυψη ξεκίνησε μια σειρά καταγγελιών και από άλλους κλάδους.Βλέπουμε ότι τα MEDIA πριν ανοίξουν καλά καλά οι υποθέσεις με εντολή εισαγγελέα και πέραν της προβολής μιας είδησης ως μέσα μαζικής ενημέρωσης, τολμούν να αποκαλύπτουν επώνυμα ανθρώπους ως δράστες. Υπάρχει κάποιο όριο στην ειδησεογραφία και στα δικαιώματα που διαθέτει ένας άνθρωπος που κατηγορείται για κάτι,τα οποία ίσως κινδυνεύουν να χαθούν?
Όσον αφορά την υπόθεση της Σοφίας Μπεκατώρου, θα απαντήσω από το τέλος προς την αρχή.
Αυτή την στιγμή εκείνο που κατάφερε η Μπεκατώρου είναι να γίνει ΣΥΜΒΟΛΟ.
Σύμβολο για όλες αυτές τις γυναίκες οι οποίες έχουν υποστεί ,όλα αυτά τα οποία υπέστη η Μπεκατώρου και χειρότερα από αυτά.
Και υπάρχουν πάρα πολλές. Εγώ δεν θα ήθελα να μείνω σε επώνυμες που βγαίνουν στις τηλεοράσεις τώρα και μιλούν για κακοποίηση.
Εγώ θα ένιωθα ότι η κοινωνία αυτή έχει ευαισθησίες και η πολιτεία και η δικαιοσύνη να σταθούν στις ανώνυμες καταγγελίες.
Εκεί βρίσκεται η ευαισθησία. Οι επώνυμοι είναι ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ. Θέλει δε θέλει η δικαιοσύνη θα ασχοληθεί.
Ενώ οι ανώνυμοι μένουν στο περιθώριο τελικά.
Δεν έχω δει και καμία ανώνυμη γυναίκα η οποία έχει έναν βιαστή και να την πάρει τηλέφωνο ο πρωθυπουργός.
Τώρα ως προς τον κατηγορούμενο στην υπόθεση της Μπεκατώρου και της κάθε Μπεκατώρου ,θεωρώ ότι ο συγκεκριμένος και ο κάθε συγκεκριμένος αντίστοιχα, ήδη έχει καταδικαστεί.
Δηλαδή ήδη η κοινωνία τον έχει καταδικάσει ,ήδη η κοινωνία του έχει επιβάλλει ποινή, χωρίς να απολογηθεί ακόμα και χωρίς να έχει το δικαίωμα να εκφράσει την άποψη του.
Δεν λέω ότι δεν το’κανε. Μπορεί να το’κανε και να έκανε και χειρότερα από αυτά που ακούγονται ότι έκανε. Δεν μένω σε αυτό όμως. Μένω ότι τελικά η δικαιοσύνη εφόσον προηγούνται τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και η κοινωνία να τον καταδικάζει ,η δικαιοσύνη έρχεται δεύτερη και πλέον είναι ανενεργή. Ήδη αυτός δεν τολμάει να κυκλοφορήσει έξω,ήδη δεν τολμάει να εκφράσει άποψη και του έχουν στερηθεί τα βασικά του δικαιώματα. Δηλαδή απενεμήθη δικαιοσύνη από την κοινωνία και τα ΜΜΕ χωρίς να του δίνουν δικαίωμα να απολογηθεί.
Αυτό είναι ένα μειονέκτημα στην υπόθεση Μπεκατώρου. Και το θεωρώ πολύ σημαντικό μειονέκτημα.
Διότι παραβιάζεται το δικαίωμα του για δίκαιη δίκη. Δεν συμφωνώ με αυτό που έκανε το ΤΟΝΙΖΩ αυτό.
Και είμαι της άποψης ότι αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να έχουν την εσχάτη των ποινών . Αλλά ο καθένας έχει το δικαίωμα να έχει μια δίκαιη δίκη. Δεν μπορεί η κοινωνία, τα ΜΜΕ και οι πολιτειακοί παράγοντες (Πρωθυπουργοί,Υπουργοί κτλ) να εκφράζουν άποψη, πριν εκφράσει άποψη η δικαιοσύνη.
Να προηγούνται της δικαιοσύνης.. Για μένα είναι απαράδεκτο.
Μια σοκαριστική υπόθεση για το πανελλήνιο ήταν η υπόθεση Νίκου Σεργιανόπουλου.Έχουμε ενημερωθεί ότι με τον αείμνηστο ηθοποιό είχατε καλές φιλικές σχέσεις. Αρκετοί συνεργάτες και φίλοι του μέσα από συνεντεύξεις έχουν τονίσει ότι τα ΜΜΕ δεν σεβάστηκαν την προσωπική ζωή του ηθοποιού. Κατά την γνώμη σας, μετά θάνατον όταν ακούγονται λεπτομέρειες για την ζωή ενός ανθρώπου ειδικά όταν ο εκλιπών προστάτευε τον τρόπο ζωής του,οι συγγενείς έχουν σε τέτοιες περιπτώσεις δικαίωμα να κινηθούν νομικά και να αποτρέψουν την προσβολή προσωπικότητας του δικού τους ανθρώπου?
Ο Νίκος Σεργιανόπουλος ήταν όντως πολύ χαμηλών τόνων. Ήταν πάρα πολύ φίλος μου και κάναμε πολύ παρέα και διακοπές πηγαίναμε μαζί κτλ.
Ήταν ένας άνθρωπος που προφύλασσε συνεχώς την προσωπική του ζωή αλλά ήθελε εκ πεποιθήσεως μια ζωή χαμηλών τόνων. Θα σας πω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για να καταλάβετε. Κάποια στιγμή είχε μια μεγάλη επιτυχία στο θέατρο όπου γινόταν συρροή κόσμου. Το βράδυ ένας άλλος ηθοποιός αντίστοιχος από αυτόν, θα πήγαινε στα πιο κοσμικά μέρη για να τον δούνε, να πουλήσει περισσότερο το όνομα του.
Αυτός (ο Νίκος Σεργιανόπουλος) εκείνη την περίοδο πήγαινε στο πιο ερημικό ταβερνάκι μετά την παράσταση και έφευγε από την πίσω πόρτα.
Ένας άνθρωπος τέτοιων χαμηλών τόνων, είναι λογικό και το θεωρώ και πολύ έντιμο ότι μέχρι την δολοφονία του δεν ασχολήθηκε κανείς με την προσωπική του ζωή, γιατί και δεν έδωσε δικαίωμα και ίσως είχε επιβάλλει τον σεβασμό στην κοινωνία.
Μετά θάνατον, όντως ακούγονται πολλά για την προσωπική του ζωή.
Οι συγγενείς σαφώς μπορούν να προφυλάξουν τον εκλιπόντα για να μη υφίσταται προσβολές μετά θάνατον.
Αλλά αυτό είναι θέμα προσωπικό της κάθε οικογένειας. Πως αντιλαμβάνεται η οικογένεια την προσβολή του τεθνεώτος, αν θέλει να επέμβει.
Είναι θέμα προσωπικό τους, στο οποίο δεν έχει δικαίωμα κανείς να τους το αφαιρέσει. Μπορεί για παράδειγμα μια οικογένεια να μη έχει πρόβλημα να υβρίζουν έναν συγγενή τους που έχει πεθάνει. Ενώ άλλη οικογένεια να έχει ευαισθησίες τεράστιες και με το παραμικρό να προσφεύγει στην δικαιοσύνη. Αυτό είναι θέμα του καθενός. Δεν έχω δικαίωμα να το κρίνω.
Υπάρχει κάποια νίκη σας σε δικαστική αίθουσα που δεν την ευχαριστηθήκατε όσο θέλατε, ίσως γιατί παλέψατε να δικαιώσετε τον πελάτη σας αλλά η διαδικασία ήταν και για σας ψυχοφθόρα?
Επειδή είμαι και εγώ άνθρωπος χαμηλών τόνων, δεν συνηθίζω όταν τελειώνει μια δίκη την οποία έχω κερδίσει να εκφράζω δημόσια την χαρά μου. Η χαρά μου είναι εσωτερική και την μοιράζομαι με τον πελάτη.
Πάντα νιώθω ικανοποιημένος όταν κερδίζω μια υπόθεση, που αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχω χάσει και υποθέσεις. Δεν υπάρχει δικηγόρος στον κόσμο να μη έχει χάσει και υποθέσεις. Ο καλύτερος δικηγόρος του κόσμου.
Είμαι όμως ικανοποιημένος ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των υποθέσεων που χειρίστηκα ,τις κέρδισα. Αυτό δίνει μια ικανοποίηση σε μένα ως ποινικολόγο, με την έννοια ότι αυτό με τροφοδοτεί να έχω περισσότερες δυνάμεις για να μπορώ να αντιμετωπίσω και ακόμα πιο δύσκολες περιπτώσεις.
Ορισμένα ονόματα δικηγόρων όταν τα ακούει η κοινωνία να εμπλέκονται σε μια δικαστική υπόθεση, θεωρούν δεδομένη την νίκη τους είτε εκπροσωπούν το θύμα είτε τον θύτη. Για ποιό λόγο πιστεύετε ότι η κοινωνία κοιτάει με “στραβό μάτι” τους γνωστούς δικηγόρους που εκπροσωπούν συχνά τον θύτη? Ίσως υποσυνείδητα κάθε πολίτης θεωρεί ότι υπάρχουν δικηγόροι εξαιρετικά διαβασμένοι σε μια υπόθεση ή θεωρητικά υπάρχει φόβος ότι κάθε πολίτης απέναντι σε έναν γνωστό δικηγόρο αντίδικο έχει χάσει το δίκιο του?
Όντως η κοινωνία όταν ακούει κάποια ονόματα δικηγόρων, ότι αναλαμβάνουν κάποιες υποθέσεις, θεωρεί πιθανόν ότι ήδη η υπόθεση αυτή έχει κερδιθεί από τον δικηγόρο αυτόν.
Γι’αυτό κιόλας τα σοβαρά αδικήματα πηγαίνουν σε συγκεκριμένους δικηγόρους.
Το γεγονός τώρα, ότι πηγαίνουν σε συγκεκριμένους δικηγόρους δεν σημαίνει ότι θα κερδιθούν.
Αυτή είναι η εντύπωση της κοινωνίας. Γιατί την απόφαση δεν την βγάζουν οι δικηγόροι.
Την βγάζουν οι δικαστές. Ύστερα θέλω να προσέξετε κάτι πολύ σημαντικό:
Στις τηλεοράσεις (που αυτές επηρεάζουν την κοινή γνώμη για τους δικηγόρους), 99% οι δικηγόροι βγαίνουν όταν αναλαμβάνουν την υπόθεση και κάνουν κάποιο ντόρο.
Δεν υπάρχει δικηγόρος ο οποίος να βγει στην τηλεόραση μετά την εκδίκαση της υπόθεσης.
Γι’αυτό δημιουργείται η εντύπωση στην κοινωνία, ότι αυτός παίρνει μεγάλες υποθέσεις και κερδίζει. Για μένα θα ήταν προτιμότερο και μιλάω για τον εαυτό μου, να έβγαινα μετά την εκδίκαση της υπόθεσης. Όχι στην αρχή, στην οποία δίνεις λανθασμένες εντυπώσεις στην κοινωνία. Και δυστυχώς και τα ΜΜΕ, τους δικηγόρους μας βγάζουν στην αρχή της υπόθεσης .Δεν καλούν τους δικηγόρους μετά την εκδίκαση για να συζητήσουν το αποτέλεσμα.
Το τελευταίο διάστημα στο οικογενειακό δίκαιο, η είδηση της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας έχει ταράξει τα νερά.Για παράδειγμα ένας γονέας ο οποίος αποδεδειγμένα έχει επηρεάσει αρνητικά την ψυχοσύνθεση ενός παιδιού για πολλά χρόνια ,έχει υπάρξει ενδοοικογενειακή βία ή αδιαφορεί για τη ζωή και το συμφέρον του παιδιου, θα μετρηθούν ως λόγοι που η συνεπιμέλεια θα επιδράσει θετικά στο σύνολο χωρισμένων γονέων? Η θα συζητηθεί να κρίνεται η συνεπιμέλεια κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες για τέτοιες αποφάσεις?
Ως προς την συνεπιμέλεια καταρχήν ο νόμος δεν βγήκε ακόμα. Συνεπώς δεν έχουμε γνώση τι περιλαμβάνει.
Όταν βγει ο νόμος πιστεύω ακράδαντα, ότι όταν ένας γονέας από τους 2 είναι ναρκομανής, είναι ψυχοπαθής, λειτουργεί αρνητικά προς το παιδί ..
Πιστεύω ότι ο νόμος θα προβλέπει αυτές τις περιπτώσεις ώστε να μη υπάρχει σε αυτές τις περιπτώσεις συνεπιμέλεια.
Ας περιμένουμε να δούμε όμως τι θα λέει ο νόμος, ώστε η άποψη μας να είναι κάπως υπεύθυνη και να μη είναι τόσο πρόχειρη όπως την εξέφρασα τώρα εγώ.
Σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα.Πιστεύετε ότι ο μέσος Έλληνας έχει μπεί ποτέ στην διαδικασία να διαβάσει και να μάθει τα δικαιώματα του ως πολίτης,ως φοιτητής,ως εργαζόμενος?Θα βοηθούσε να γνωρίζει καλύτερα πως να προστατεύεται ατομικά ο κάθε πολίτης και ποιοί τρόποι υπάρχουν για κάτι τετοιο?
Πιστεύω ακράδαντα ότι ο μέσος Έλληνας δεν γνωρίζει τα δικαιώματα του.
Ρωτήστε έναν Έλληνα όποιον θέλετε, αν γνωρίζει τα δικαιώματα του όταν ταξιδεύει με αεροπλάνα. Όπως και όταν πηγαίνει να υπογράψει ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Υπογράφει και δεν διαβάζει ποτέ, κανένας, το συμβόλαιο.
Με αποτέλεσμα ένα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων να μη γνωρίζει τα δικαιώματα του και επειδή δεν τα γνωρίζει καταλήγει μετά στον δικηγόρο για να μπορέσει να διεκδικήσει αυτά που δεν ήξερε και δεν τα προάσπισε. Αλλά δεν υπάρχει κανένας φορέας στην Ελλάδα, ούτε υπάρχει ένα συγκροτημένο βιβλίο που να αναφέρει όλα τα δικαιώματα που έχει ένας πολίτης σε όλους τους τομείς..
Έτσι αναγκάζεται ο πολίτης να ψάχνει μέσα από το ίντερνετ τα δικαιώματα του και επειδή είναι και πολύπλοκο το ίντερνετ βαριέται να ψάξει.. Με αποτέλεσμα τα δικαιώματα του, να τα πληροφορείται εκ των υστέρων..
Κάποτε ένας φίλος μου είπε:Αν είσαι νύχτα στο σπίτι σου χωρίς παρέα και βλέπεις τηλεόραση ,ένας άνθρωπος που θέλει το κακό σου ή να σε καταστρέψει μπορεί να πάρει 2 μάρτυρες και να σου κάνει μια απλή μήνυση σε αστυνομικό τμήμα ότι δήθεν σε είδαν σε ένα πάρκο να κλωτσάς ένα αδέσποτο.Ότι είναι τόσο εύκολο να σε μπλέξουν σε μια υπόθεση.Οι νόμοι στην Ελλάδα προστατεύουν τους Έλληνες ή μπορεί οποιαδήποτε καταγγελία να πάρει δυσάρεστη τροπή?
Είναι γεγονός ότι σε πρώτη φάση ο πολίτης είναι χωρίς καμία προστασία.
Που σημαίνει ότι : Και εγώ τώρα που μιλάμε με το που θα κλείσουμε το τηλέφωνο, θα μπορούσα να σας κάνω μια μήνυση για οποιοδήποτε θέμα.
Να σας κάνω μια μήνυση ότι ήρθα στο γραφείο σας και μου κάνατε σεξουαλική παρενόχληση.
Ο καθένας λοιπόν έχει δικαίωμα, να μηνύει τον οποιοδήποτε και να τον ταλαιπωρεί δικαστικά ή από εκδίκηση ή από μίσος ή από οτιδήποτε άλλο. Το οποίο το έχουμε ζήσει πάρα πολλές φορές στα δικαστήρια.
Θα σας πω μια χαρακτηριστική υπόθεση:
Ήρθε κάποτε ένας πελάτης μου, ο οποίος με άλλο δικηγόρο είχε καταδικαστεί για 16 χρόνια φυλάκιση, για βιασμό ανηλίκου με ειδικές ανάγκες.
Όταν ήρθε σε μένα, τον είπα ότι εγώ δεν αναλαμβάνω βιαστές και με παρακάλεσε μόνο να διαβάσω την δικογραφία.
“Μη με αναλαμβάνεις μου λέει,απλώς διάβασε την δικογραφία..”
Όταν διάβασα την δικογραφία, συνειδητοποίησα ότι δεν έχει βιάσει αυτός ο άνθρωπος και είναι μια πλεκτάνη για να εκδικηθεί η μάνα του κοριτσιού, επειδή δεν δέχτηκε να είναι ο εραστής της..Και δημιούργησε ολόκληρη πλεκτάνη και καταδικάστηκε ο άνθρωπος σε 16 χρόνια φυλακή χωρίς να έχει καμία σχέση με τον βιασμό.
Ανέλαβα την υπόθεση και στο εφετείο τον αθώωσα παμψηφεί. Ούτε ένας δικαστής είχε διαφορετική άποψη.
Και απεδείχθη ότι ήταν πλεκτάνη. Θέλω να πω ότι καθένας μας μπορεί να εμπλακεί σε οτιδήποτε.
Μπορεί να προχωράω εγώ στον δρόμο και κάποιος να μου βάλει στη τσέπη μου 2 γραμμάρια κόκα.
Και να πάρει την αστυνομία και να μου κάνουν έλεγχο και να πάω κατηγορούμενος για ναρκωτικά. Αλλά και αυτός ο οποίος μπαίνει στην διαδικασία αυτή,κάποια στιγμή αντιστρέφονται οι ρόλοι..
Και γι’αυτό που έκανε θα πληρώσει. Θέλω να πω ότι σε πρώτη φάση είναι απροστάτευτος ο κάθε πολίτης, αλλά σε δεύτερη φάση και δικαιώνεται και τιμωρείται αυτός ο οποίος τον ενέπλεξε στην ιστορία ολόκληρη.
Αν δίνατε ένα τίτλο σε εξώφυλλο βιβλίου που θα είχε αφιέρωμα στη ζωή και στη καριέρα σας .
Ποιός θα ήταν αυτός?
Επειδή θα γράψω ένα βιβλίο κάποια στιγμή, αλλά μόλις φύγω από την δικηγορία τώρα δεν το τολμώ.
Θα γράψω ένα βιβλίο το οποίο θα έχει τίτλο στα αγγλικά.
“ Τι είδα..Τι άκουσα..Τι έμαθα..”
Όπου εκεί θα εξιστορώ τα πάντα, για όλες τις υποθέσεις που χειρίστηκα. Αυτές που έχουν και ένα ενδιαφέρον βέβαια αλλά με τα αρχικά. Δεν θα εκθέσω κανέναν..
Ο Σωκράτης Προβατάς σε τι πιστεύει με κλειστά μάτια?
Με κλειστά μάτια δεν πιστεύω τίποτα.Είμαι από τη φύση μου καχύποπτος και πρέπει ο άλλος να κάνει μια προσπάθεια για να κερδίσει την εμπιστοσύνη μου.
Σας λέω χαρακτηριστικά, ούτε και στις πολιτικές πεποιθήσεις των γονέων μου πίστευα, μέχρι που συζήτησα και με έπεισαν.
Πίστευα δηλαδή ότι αυτές είναι φαινομενικές πολιτικές πεποιθήσεις και εξυπηρετούν κάποιον σκοπό αλλά μέσα από τα χρόνια μετά συνειδητοποίησα ότι είναι ειλικρινείς.
Οπότε δεν πιστεύω τίποτα. Θέλω να αποδείξω ότι αυτό που θα πιστέψω είναι αληθές και τότε πραγματικά το υποστηρίζω.
