Ένα μέτρο προσωρινής δικαστικής προστασίας του διοικουμένου ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων είναι η αναστολή εκτέλεσης της διοικητικής πράξης. Σύμφωνα με το άρθρο 200 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας ορίζεται ότι «Σε κάθε περίπτωση που η Προθεσμία ή η άσκηση της προσφυγής δεν συνεπάγεται κατά νόμο την αναστολή εκτέλεσης της προσβαλλόμενης εκτελεστής ατομικής διοικητικής πράξης και εφόσον στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει χορηγηθεί αναστολή από την αρμόδια διοικητική αρχή, μπορεί, ύστερα από αίτηση εκείνου που άσκησε την προσφυγή, να ανασταλεί, με συνοπτικά αιτιολογημένη απόφαση του δικαστηρίου, εν όλω ή εν μέρει η εκτέλεση της πράξης αυτής.» Από τη διατύπωση αυτή του άρθρου 200 ΚΔΔικ συνάγονται οι παρακάτω προϋποθέσεις δικαστικής αναστολής μιας διοικητικής πράξης.
Πρώτον, ο παρεπόμενος χαρακτήρας της αίτησης αναστολής έναντι του ένδικου βοηθήματος της προσφυγής. Προϋπόθεση δηλαδή της άσκησης αίτησης αναστολής είναι η προηγούμενη άσκηση του ένδικου βοηθήματος της προσφυγής. Δεύτερον, η μη ύπαρξη διοικητικής αναστολής της πράξης. Ο λόγος για τον οποίο ο νομοθέτης θέτει ως προϋπόθεση της δικαστικής αναστολής τη μη ύπαρξη διοικητικής αναστολής είναι η έλλειψη έννομου συμφέροντος του αιτούντος να αναστείλει δικαστικά διοικητική πράξη που έχει ήδη ανασταλεί διοικητικά. Αυτό σημαίνει ότι η διοικητική αναστολή δεν εμποδίζει τη δικαστική αναστολή όταν το εύρος της πρώτης δεν ταυτίζεται απόλυτα προς το αντικείμενο της δεύτερης. Τελολογική συστολή της προϋπόθεσης αυτής είναι επίσης δυνατή εφόσον ο αιτών επικαλεστεί και αποδείξει ιδιαίτερο έννομο συμφέρον προς δικαστική αναστολή διοικητικώς ανασταλείσας πράξης κατ’ αναλογική εφαρμογή του άρθρου 32 παρ. 2 ΠΔ 18/1989. Τρίτον, η μη ύπαρξη αυτόματου ανασταλτικού αποτελέσματος κατ’ άρθρο 69 παρ. 2 ΚΔΔικ. Τέταρτον, παρά το ότι κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από τη διατύπωση του άρθρου 200 ΚΔΔικ, η νομολογία προσθέτει και υπό τον ΚΔΔικ την προϋπόθεση να μην πρόκειται περί αρνητικής διοικητικής πράξης.
Τέλος όσον αφορά την καθ’ ύλη αρμοδιότητα, αρμόδιο δικαστήριο να χορηγήσει την αναστολή εκτέλεσης διοικητικής πράξης είναι το Τριμελές ή Μονομελές Δικαστήριο στο οποίο εκκρεμεί η προσφυγή, εφόσον αυτό είναι αρμόδιο για την εκδίκαση της κύριας διαφοράς. Σε περίπτωση που το δικαστήριο δεν είναι αρμόδιο, η αίτηση αναστολής παραπέμπεται στο αρμόδιο δικαστήριο υποχρεωτικά μαζί με την κύρια υπόθεση, όπως ορίζει το άρθρο 201 ΚΔΔικ.
